بسم الله الرحمن الرحیم

با نام و یاد خدای بخشنده و مهربان شروع به نوشتن این قلیل گفتار میکنم, خدایی که مهربان مهربانان است. میدونی, خدا خیلی مهربونه. به رحمان و رحیم بودن خدا فکر میکردم به این که در این چندین سال اخیر چه کارهایی که میتوانستم بکنم و چه ارزان از کف دادم و "دریغا که مشغول باطل شدیم/ز حق  دور ماندیم و غافل شدیم:". استغفرالله و اتوب الیه به خاطر خسران این سالیان اما شکر که این را فهمیدم و "گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت/قطره باران ما گوهر یکدانه شد". الهی و ربی امید که هیچگاه خود را دور از رحمتت و مغفرتت نبینیم آمین یا رب العالمین 
فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین